Το πόδι του αθλητή είναι μια δερματική ασθένεια που εκδηλώνεται με ενεργό πολλαπλασιασμό στην επιδερμίδα ορισμένων ειδών μυκήτων. Σήμερα, τόσο οι ηλικιωμένοι με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα όσο και τα παιδιά είναι ευαίσθητα σε αυτή την ασθένεια. Τα σημάδια ενός μύκητα στα πόδια εξαρτώνται από τον τύπο του αιτιολογικού παράγοντα της μολυσματικής διαδικασίας και τον όγκο του προσβεβλημένου ποδιού και της πλάκας των νυχιών και σε διαφορετικά στάδια έχουν ορισμένες διαφορές που υποδεικνύουν την εξέλιξη της μόλυνσης. Θα πρέπει να γνωρίζετε πώς να αναγνωρίζετε έναν μύκητα στα πόδια σας, ώστε να ξεκινήσετε έγκαιρα τη θεραπεία και να σταματήσετε την περαιτέρω ανάπτυξή του.
συμπτώματα της νόσου
Το κύριο μέρος για την ανάπτυξη του μύκητα στα πόδια γίνεται συχνότερα η περιοχή μεταξύ των δακτύλων. Αυτή η παθολογία συνοδεύεται από συμπτώματα όπως κάψιμο, έντονο κνησμό και ερυθρότητα της επιδερμίδας. Επιπλέον, ένα άτομο μπορεί να παρατηρήσει σκασίματα και φολιδωτό δέρμα, καθώς και σχηματισμό φυσαλίδων στα πόδια και αυξημένη ξηρότητα του χορίου.
Τα ίδια συμπτώματα ενός μύκητα στα πόδια μπορεί να εμφανιστούν στα πέλματα των ποδιών και συνοδεύονται από υπερβολική κερατινοποίηση του δέρματος. Η ύπουλα μιας τέτοιας ασθένειας έγκειται στο γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της πορείας της είναι δυνατός ο σχηματισμός ενός δύσκολα αντιμετωπίσιμου μύκητα στα πόδια και τα ίδια τα τραύματα βρίσκονται σε κατάσταση υπερμόλυνσης.
Πώς να αναγνωρίσετε τον μύκητα στα πόδια και ποια συμπτώματα μπορεί να υποδηλώνουν την αρχή της ανάπτυξης της νόσου; Τα πρώτα σημάδια της νόσου είναι η εμφάνιση μικρών φολίδων, δηλαδή διαφόρων τύπων ξεφλούδισμα, που κυμαίνονται από μικρές πιτυρίασης έως μεγάλα ελάσματα. Υπάρχουν διάφοροι τύποι μυκήτων που προκαλούν την ανάπτυξη της νόσου, αλλά όλοι χαρακτηρίζονται από τα ίδια σημάδια:
- Στο αρχικό στάδιο της ανάπτυξής της, η παθολογία προχωρά χωρίς την εμφάνιση έντονων συμπτωμάτων. Οι μεσοδακτύλιες πτυχές επηρεάζονται πρώτα, και πιο συχνά μεταξύ του τρίτου και του τέταρτου δακτύλου.
- Καθώς η μυκητιακή νόσος εξελίσσεται, επηρεάζονται τα πλαϊνά των ποδιών, εξαπλώνοντας σταδιακά στον αστράγαλο.
- Με μια μυκητιασική λοίμωξη των ποδιών, το δέρμα πυκνώνει αισθητά, ραγίζει και αρχίζει να λάμπει.
- Το δέρμα γίνεται πολύ ξηρό και αρχίζει να φαγούρα άσχημα. Επιπλέον, η επιδερμίδα γίνεται πολύ κόκκινη και οι πληγείσες περιοχές φλεγμονώνονται.
- Οι ασθενείς παραπονιούνται για πόνο και κάψιμο στα πόδια τους.
- Με τη μετάβαση της νόσου σε μια παραμελημένη μορφή, εμφανίζονται φουσκάλες στο δέρμα. Όταν ανοιχτεί, οι πληγείσες περιοχές του δέρματος γίνονται πολύ υγρές και μαλακώνουν.
Υπάρχουν διάφορες μορφές του ποδιού του αθλητή και καθεμία από αυτές συνοδεύεται από την ανάπτυξη ορισμένων συμπτωμάτων.
μορφές παθολογίας
Οι ειδικοί εντοπίζουν τους ακόλουθους τύπους μυκήτων που μπορούν να επηρεάσουν το δέρμα στα πόδια:
- διαψηφιακοί?
- υπερκερατωτική (μοκασίνη);
- δυσιδρωτικός.
Η πιο κοινή μορφή μεσοδακτυλικού μύκητα στα πόδια είναι ο μεσοδακτύλιος, ο οποίος χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση ορισμένων σημείων:
- Τις περισσότερες φορές, η περιοχή του τέταρτου και του πέμπτου δακτύλου γίνεται ο τόπος εντοπισμού αυτής της μορφής μύκητα.
- Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, το δέρμα αποκτά μια χαρακτηριστική φολιδωτή εμφάνιση και μπορεί να ραγίσει σοβαρά.
- μεταξύ 3, 4 και 5 σχηματίζεται μια ρωγμή ή χοάνη που κλαίει, που περιβάλλεται από λέπια αποξηραμένου δέρματος λευκού ή πράσινου χρώματος.
Οι δερματικές βλάβες από μεσοδακτυλικούς μύκητες μπορεί να είναι είτε ξηρές είτε υγρές. Σε περίπτωση που ανακαλυφθεί ένας υγρός μεσοδακτύλιος μύκητας, το δέρμα θα φαίνεται πρησμένο. Με μια ξηρή βλάβη της επιδερμίδας, σημειώνεται το ξεφλούδισμα και το ξεφλούδισμα της.
Το πρώτο σημάδι του ποδιού του αθλητή που μοιάζει με μοκασίνη είναι ο πόνος, η εκδήλωση του οποίου παρατηρείται στο πόδι. Με την εξέλιξη της παθολογίας, παρατηρείται σταδιακή πάχυνση του δέρματος στο πέλμα, που οδηγεί στον σχηματισμό ρωγμών.
Αυτή η μορφή μυκητιακής νόσου των ποδιών θεωρείται η πιο δύσκολη και παραμελημένη, αλλά είναι εύκολο να αναγνωριστεί. Μια μυκητιακή ασθένεια μπορεί να εκδηλωθεί στην ήττα των πλακών των νυχιών, σε αυτή την περίπτωση αποκτούν μια χαρακτηριστική πάχυνση, τείνουν να θρυμματίζονται και μπορούν ακόμη και να πέσουν εντελώς.
Η φυσαλιδώδης μορφή του μύκητα χαρακτηρίζεται από το σχηματισμό φυσαλίδων στις οποίες υπάρχει ένα διαυγές υγρό. Σταδιακά, τέτοιες φυσαλίδες ωριμάζουν, γίνονται θολά και ανοίγουν, γεγονός που οδηγεί στο σχηματισμό διαβρώσεων διαφορετικών μεγεθών. Ο κύριος εντοπισμός των φυσαλίδων θα είναι η περιοχή που βρίσκεται πιο κοντά στα δάχτυλα των ποδιών στο πέλμα, αλλά είναι πιθανό να χτυπήσουν ολόκληρο το μοκασίνιο.
Η φυσαλιδώδης μορφή της μυκητιακής νόσου θεωρείται αρκετά σπάνια, αλλά είναι πολύ πιο εύκολο να αντιμετωπιστεί. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα κυστίδια γίνονται ο τόπος εντοπισμού του παθογόνου, δηλαδή δεν διεισδύει στα βαθύτερα στρώματα του δέρματος. Όταν μια ιογενής ή μυκητιασική λοίμωξη σχετίζεται με μια φυσαλιδώδη μυκητίαση, παρατηρούνται σοβαρές δερματικές βλάβες και η θεραπεία καθίσταται δύσκολη.
Οι ειδικοί διακρίνουν μια σβησμένη μορφή του μύκητα στα πόδια, στην οποία όλα τα συμπτώματα είναι θολά. Η διάγνωση μιας τέτοιας παθολογίας είναι αρκετά προβληματική, καθώς το προσβεβλημένο δέρμα μοιάζει με ένα απλό ακατάστατο πόδι. Σε έναν ασθενή με τέτοιο πόδι αθλητή, τα συμπτώματα είναι κιτρίνισμα των νυχιών και ξεφλούδισμα των ποδιών, αλλά είναι τόσο ήπια που ο ασθενής δεν τους δίνει σημασία.
Η σβησμένη μορφή του μύκητα πηγαίνει κατά κύματα, δηλαδή επιδεινώνεται την καυτή περίοδο και σχεδόν εξαφανίζεται εντελώς το χειμώνα. Με κάθε εξασθένηση του ανοσοποιητικού συστήματος, παρατηρείται απότομη έξαρση της νόσου, η οποία οδηγεί σε δυσκολίες στη θεραπεία του ποδιού του αθλητή.
Πώς αναγνωρίζετε την ονυχομυκητίαση;
Τα σημάδια του μύκητα των νυχιών μπορεί να διαφέρουν σημαντικά σε διαφορετικά στάδια και να υποδηλώνουν την εξέλιξη της μόλυνσης. Πώς αναπτύσσεται ο μύκητας των νυχιών και ποια σημάδια πρέπει να προσέξω;
- Στο πρώτο στάδιο, δεν υπάρχουν χαρακτηριστικά συμπτώματα της βλάβης και εμφανίζονται ελάχιστα αισθητές ρίγες και κηλίδες στο νύχι. Σε περίπτωση που αγνοήσετε τα πρώτα σημάδια της νόσου και ξεκινήσετε τον μύκητα, είναι δυνατή η συσσώρευση πύου στην περιοχή των περιγλώσσιων πλακών. Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας παθολογικής διαδικασίας είναι η γάγγραινα ή ο ακρωτηριασμός των κάτω άκρων.
- Με τον δεύτερο βαθμό μυκητιακής νόσου εξαφανίζεται η φυσική λάμψη των νυχιών. Σταδιακά, το νύχι αλλάζει χρώμα και σχηματίζονται λευκές και καφέ ρίγες. Είναι δυνατή η παραμόρφωση του πάνω μέρους του νυχιού και των πλευρικών τμημάτων του. Το προχωρημένο στάδιο της βακτηριακής βλάβης των νυχιών χαρακτηρίζεται από την αυξημένη ευθραυστότητα, την αποκόλληση και τη φλεγμονή της επιδερμίδας. Η παθολογία συνεχίζει την εξέλιξή της, εξαπλούμενη σε άλλα νύχια και πόδια.
- Στο τρίτο στάδιο της ονυχομυκητίασης, το νύχι γίνεται κίτρινο ή βρώμικο καφέ. Επίσης, γίνεται πολύ χαλαρό, πυκνώνει και μένει πίσω από το κρεβάτι του νυχιού. Όταν φοράτε παπούτσια, εμφανίζεται συχνά έντονος πόνος και ο κνησμός του δέρματος γίνεται απλά αφόρητος.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι μυκητιασικών λοιμώξεων των νυχιών των ποδιών, καθένας από τους οποίους προκαλεί την εμφάνιση ορισμένων συμπτωμάτων.
- Η υπερτροφική ονυχομυκητίαση συνοδεύεται από πάχυνση του νυχιού και κιτρίνισμα του. Το νύχι θρυμματίζεται καλά και κάτω από αυτό είναι ορατή μια παχύρρευστη επιδερμίδα.
- Η ατροφική ονυχομυκητίαση προκαλεί λέπτυνση του νυχιού και καταστροφή του και κάτω από αυτό είναι ορατό δέρμα με κάλοι.
- Η ονυχομυκητίαση, όταν προσβάλλεται από μούχλα, συχνά αναπτύσσεται όχι ως ανεξάρτητη ασθένεια, αλλά στο πλαίσιο άλλων παθολογιών.
Το νύχι μπορεί να είναι χρωματισμένο κίτρινο, καφέ, πράσινο ή μαύρο. Συχνά αναπτύσσεται μια επιπλοκή με τη μορφή φλεγμονής του περιγοντικού κρεβατιού με την απελευθέρωση πύου.
Πρόληψη παθολογίας
Όταν το ανοσοποιητικό σύστημα λειτουργεί κανονικά, ο μύκητας των νυχιών είναι απίθανο να αναπτυχθεί μετά από μόλυνση, καθώς το σώμα μπορεί να τον αντιμετωπίσει μόνο του. Ωστόσο, εάν τα πόδια και τα νύχια έχουν μολυνθεί από μύκητες, απαιτείται αποτελεσματική θεραπεία. Όσο νωρίτερα ξεκινήσει η καταπολέμηση μιας τέτοιας παθολογίας, τόσο υψηλότερες είναι οι πιθανότητες του ασθενούς για πλήρη ανάκαμψη.
Η καταπολέμηση του ποδιού του αθλητή θεωρείται μια μάλλον επίπονη διαδικασία, επομένως είναι ευκολότερο να αποφευχθεί η ανάπτυξη της νόσου. Για αυτό πρέπει να τηρούνται τα ακόλουθα προληπτικά μέτρα:
- κρατήστε τα πόδια στεγνά.
- Μην φοράτε παπούτσια άλλων ανθρώπων.
- Επιλέξτε βαμβακερές κάλτσες.
- Μην περπατάτε ξυπόλητοι στην παραλία.
Όταν εμφανιστούν τα πρώτα σημάδια μύκητα στα πόδια, θα πρέπει να επικοινωνήσετε με έναν ειδικό. Είναι σημαντικό να εντοπιστεί η παθολογία στην αρχή της ανάπτυξής της και να αποφευχθεί η περαιτέρω εξέλιξη, η οποία θα βοηθήσει στην αποφυγή πολλών επιπλοκών. Για να καταλάβετε πώς να προσδιορίσετε τον μύκητα στα πόδια, πρέπει να συμβουλευτείτε έναν δερματολόγο.